بررسی عوامل مؤثر بر ناامنی غذایی در شهر تهران در سال 1390 با استفاده از مدل‌های آماری چند سطحی

سابقه و هدف: با توجه به این که ناامنی غذایی می‌تواند زمینه مشکلات تکاملی، سلامتی و تغذیه ای باشد، تعیین عوامل مؤثر بر آن در هر جامعه‌ای ضروری به نظر می‌رسد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین ناامنی غذایی و عوامل اجتماعی- اقتصادی در شهر تهران طراحی و اجرا گردید. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع تحلیلی مقطعی بوده که در سال 1390 روی 33793 خانوار در مناطق 22گانه شهر تهران اجرا گردید. اطلاعات از طریق پرسشنامه 6آیتمی USDA از خانوارها جمع‌آوری شد. برای تجزیه و تحلیل از مدل دوسطحی (خانوار، منطقه) و از نرم‌افزار MLWin2.28 استفاده شد. یافته‌ها‌: در بررسی حاضر، همه متغیرها از قبیل بعد خانوار، وضعیت فعالیت شغلی سرپرست، وضعیت تأهل سرپرست، تحصیلات سرپرست، عنصر دارایی، تعداد افراد  سیگاری، وجود فرد معتاد، وجود فرد دیابتی، وجود فرد فشار خونی، وجود فرد دارای پوکی استخوان، وجود کودک زیر 5سال و وجود فرد سالمند ارتباط معنی‌داری با ناامنی غذایی داشتند. این ممکن است به دلیل حجم بالای نمونه باشد، بنابراین از مدل چندسطحی لجستیک به منظور تمییز دادن معنی‌داری آماری و تعیین متغیرهای مهم، استفاده کردیم. در نتیجه متغیرهای بعد خانوار، تعداد افراد سیگاری درخانوار، وجود افراد دیابتی، فشارخونی، کودک زیر 5 سال و سالمند، متغیرهای مهمی محسوب نمی‌شدند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده، وجود ارتباط مهم بین ناامنی غذایی و متغیرهای تحصیلات، وضعیت فعالیت شغلی و وضعیت تأهل سرپرست خانوار، عنصر دارایی خانوار، وجود فرد معتاد و پوکی استخوانی در خانوار می‌باشد.